ص 29 : آن زمان، جوان تر از آن بودم که بفهمم در دنیا وقایعغیر محتمل بسیاری اتفاق می افتد که عقل سلیم آن را باور نمی کند. این حقیقت رابعدها فهمیدم، ولی در آن هنگام از خود می پرسیدم که آیا ممکن است که پدری پسر پنجساله ای داشته باشد و نخواهد او را ببیند؟ آیا باور کردنی است شخصی تاریخ مرگ خودرا به این دقت پیش بینی کند؟ یا احتمال دارد بتواند شجره نامه خود را از سه قرنپیش از میلاد تا به حال داشته باشد؟
ص 78 : هنگام طلوع آفتاب باد تا چند ساعت از اقیانوس بطرفساحل و هنگام غروب آفتاب از ساحل بسوی اقیانوس می ورزد.
ص 133 : همه موجودات جهان یکسانند و همه فراموش می شوند.
ص 143 : آیا فهم ما می تواند اسرار آسمان پر ستاره و فضایبی نهایت را بخواند؟ آیا پاسخی در مقابل فریادمان خواهیم شنید؟ هرگز جز پژواک صداو تصورات واهی هیچ نخواهد بود. با اینهمه باور داریم که جوابی می آید. روزی سپیدهای می دمد و شب طاقت فرسایمان را روشن می سازد. آن را باور داریم، چون بازتابزیبایی اش را هم اکنون در دل خود حس می کنیم و آن را امید می دانیم. بدون امید،زیبایی می میرد. و بدون زیبایی جز رنج عایدمان نخواهد شد با امید به آسمانهاصعود می کنیم و اگر در انتها معلوممان شود که آن نیز جز فریبی مهربانانه براینجاتمان از نا امیدی نبوده است، به آرامی در اعماق خواب ابدی غوطه ور می شویم.
ص 4 : آن زن جواب داد : نه، نه هالی، هیچ جادوییدر کار نیست. جادو، رویای جهل است. علمِ اسرار طبیعت وجود دارد ولی به هیچ وجهچیزی به نام جادو وجود ندارد.
ص 221 : عایشه دستش را بر شانه ام گذاشت و گفت: هالی عزیز،فکر نمی کنی مردانی که با کشتی به طرف شمال رفتند، اجداد مصریان اولیه بوده اند؟»
گفتم: نمی دانم، به نظر می آید که جهان خیلی پیر است.»
پیر؟ البته که پیر است. در زمانهای مختلف ملتهای ثروتمند وقدرتمندی که به انواع فنون و اسرار آگاهی داشته اند به وجود آمدند و سپس بی آنکهحتی نامی از آنها باقی بماند از بین رفتند. این یکی از نمونه های فراوان است.زمان، خاطرات بشر را می بلعد، مگر آنکه مانند خاطرات مردم کُر بر سنگ حک شده باشد.شاید آن را نیز طغیان دریا یا زمین لرزه ای در خود ببلعد. چه کسی می داند بر زمینچه گذشته و چه خواهد گذشت؟
ص 236 : عایشه گفت: خوب، پس دو دین جدید. دین های بسیاریمی شناسم و مسلماً قبل از بوجود آمدن این غارهای کُر، دینهای بی شماری هم وجودداشته اند که من از آنها بی خبرم. بشر همیشه از آسمان می خواهد آنچه را که نهاناست بر او آشکار کند. ترس از سرنوشت، بشر را نیازمند دین می کند. ببین هالی من، هردینی برای پیروان خود آینده بهتری را نوید می دهد. نوری که مومنان واقعی ستایش میکنند، مانند نور ستاره ای است که ماهیان از زیر آب می بینند. دینهای بسیار و تمدنهای بی شماری آمده و رفته اند و از آنان اثری در جهان و نهاد بشر باقی نماندهاست.کاش بشر می دانست که باید نور امید را در دلِ خود جستجو کند. راه رستگاری همیناست»
ص 248 : باور کن اگر حوریان بهشتی از ن دنیوی زیباترباشند، زندگی ن فانی در بهشتی که از آن صحبت کردی بسیار سخت خواهد بود، چونمردانشان دیگر نگاهی به آنها نمی اندازند و بهشتشان مبدل به جهنم می گردد. هر مردیرا می توان با زیبایی زن، اگر به حد کافی باشد، خرید و زیبایی هر زنی را می توانبا طلا، اگر به اندازه کافی باشد، بدست آورد. در زمان من چنین بوده و تا آخر نیزچنین خواهد بود. هالی من، جهان چیزی جز یک حراج بزرگ نیست. هر کس بالاترین پیشنهادرا بدهد، صاحب هر چه بخواهد می شود.
ص 249 : می گویی نتیجه جنایت جز سیه روزی نیست؟ سخن تو ناشیاز کم تجربگی است. بسیاری از جنایتها خوشبختی و بسیاری از نیکوکاریها سیه روزیپدید آورده است. چه بسا جنون ظالمانه یک ستمگر موجب خوشبختی هزاران نفر پس از اومی شود، و خوش قلبی مردی مقدس ملتی را به بردگی می کشاند. بشر به پیروی از احساس وقلب خود به راه نیکی یا بدی می رود، ولی نمی داند در انتهای هر یک از این راه هاچه چیز انتظارش را می کشد. بشر کور است و کمان می کشد و نمی داند تیر به کجا خواهدخورد.
ص 251 : پلیدی خواهد آمد، ولی بر سر کسی که دست بهپلیدی بیالاید. این گفته مسیح است که از او با تو سخن گفتم، و به راستی که جزحقیقت نیست.
ص 343 : زندگی جاودان برای بشر زیان آور است چون بشر متولدشده که بمیرد.
***
درباره این سایت